Ιλ ντε λα Σιτέ (Île de la Cité) ονομάζεται η νησίδα που “διχοτομεί” τα αθόρυβα νερά του Σηκουάνα, και το λεγόμενο "αρχαίο κέντρο της πόλης" στο κέντρο του Παρισιού. Αποτελεί επίσης μια από τις δυο φυσικές νησίδες του Σηκουάνα. Η αδελφική της νησίδα λέγεται Ιλ σαν Λουί (Île Saint-Louis). Ανήκει στο 1ο και το 4ο διαμέρισμα του Παρισιού και σε αυτήν βρίσκεται ο καθεδρικός ναός της Παναγίας των Παρισίων στα ανατολικά και το πρώην παλάτι και φυλακή Κονσιερζερί στα δυτικά του νησιού.
Στη σημερινή εποχή, το μεγαλύτερο τμήμα του Ιλ ντε λα Σιτέ καταλαμβάνουν συμπλέγματα δημοσίων κτιρίων όπως το Δικαστικό μέγαρο, το κτίριο της Αστυνομίας και πολλά ακόμη. Το δυτικό καθώς και βορειοανατολικό τμήμα της νησίδας αποτελούνται κυρίως από κατοικίες και μικρές γραφικές γειτονιές.
Οι περισσότεροι μελετητές θεωρούν ότι το 52 π.Χ., κατά την διάρκεια της διαμάχης του γενναίου Γαλάτη στρατηγού Βερσινγκετορίξ (ο άνθρωπος παραδόθηκε στον Ιούλιο Καίσαιρα κατά τη διάρκεια εφόδου για να σώσει τους άντρες του και αποκεφαλίστηκε στη Ρώμη έπειτα από 6 χρόνια φυλάκισης!) με τον Ιούλιο Καίσαρα, μια μικρή Γαλάτικη φυλή, οι Παρίσιοι, κατοικούσαν στο νησί.
Εκείνη την περίοδο, το νησί αποτελούσε σημείο υψηλής στρατηγκής σημασίας με πολύ χαμηλό υψόμετρο και εκτεθειμένο σε πλημμύρες, προσφέροντας έτσι μια απολύτως κατάλληλη θέση για καταφύγιο σε περιόδους της εισβολής. Εντούτοις, μερικοί σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν ότι η φυλή των Παρισίων ήταν εδραιωμένοι σε κάποια άλλη κοντινή νησίδα, η οποία προφανώς και δεν υφίσταται πλέον. Έπειτα από την κατάκτηση των Κελτών, δημιουργήθηκε ένα προσωρινό στρατόπεδο στο νησί από τον Ρωμαίο στρατηγό Λαμπένιους, αλλά η περαιτέρω ρωμαϊκή εγκατάσταση στο Παρίσι έλαβε χώρα στις αριστερές όχθες του Σηκουάνα, την λεγόμενη Ρωμαική αποικία "Λουτητία".